Οι δύο στήλες έσονται εις σάρκαν μίαν σήμερα για να αναφερθώ σε ένα άγνωστο και "αδικημένο" τραγούδι που ταυτόχρονα κρύβει πίσω του μια συγκλονιστική ιστορία, συνεχίζοντας τις αναφορές στην καλλιτεχνική πορεία του Νίκου Παπάζογλου.
Το τραγούδι και την ιστορία του μου τα αποκάλυψε η Tsipouraki, μια αναγνώστρια του blog που σχολίασε την προηγούμενη ανάρτηση και είχε την καλή διάθεση να επικοινωνήσει μαζί μου και να μου χαρίσει το υπέροχο (και σε απειροελάχιστους γνωστό) τραγούδι στο οποίο θα αναφερθούμε σήμερα. Την ευχαριστώ και από εδώ πάρα πάρα πολύ.
Η βρύση της Μυρσίνης
Μουσική: Κώστας Μπραβάκης
Στίχοι: Ποίημα του Νίκου Θ. Γαρεφαλάκη
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Παπάζογλου (αδισκογράφητη)
Άλλες εκτελέσεις: Κώστας Μπραβάκης (στο δίσκο "Η αγκαλιά της Μυρσίνης")
Μίλησε βρύση να μου πεις
πού πήγε το νερό σου
κι έχω δυο χρόνους να το δω
να στραφταλίζει ομπρός σου
Σε ποιο εγκρεμό γκρεμίζεται
ποια σου το πήραν ρυάκια
ποιος ποταμός ποια λαγκαδιά
ποια ριζιμιά χαράκια*;
Το καρτερούνε οι δεσπολιές**,
τα μήλα, τα λεμόνια
το καρτερούνε κι οι ρογδιές,
τα κίτρα τα κυδώνια
Κι εγώ γυρνώ ξαναγυρνώ
καθίζω στο μπεντένι***
κι όλο ξανοίγομαι να δω
νερό να ξαναβγαίνει
Να ξαναδώ τον κυνηγό
να πιεί να σπολλατίσει
να ξαναδώ τη Δεσποινιά
να ρθει για να γιομίσει
Μουσική: Κώστας Μπραβάκης
Στίχοι: Ποίημα του Νίκου Θ. Γαρεφαλάκη
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Παπάζογλου (αδισκογράφητη)
Άλλες εκτελέσεις: Κώστας Μπραβάκης (στο δίσκο "Η αγκαλιά της Μυρσίνης")
Μίλησε βρύση να μου πεις
πού πήγε το νερό σου
κι έχω δυο χρόνους να το δω
να στραφταλίζει ομπρός σου
Σε ποιο εγκρεμό γκρεμίζεται
ποια σου το πήραν ρυάκια
ποιος ποταμός ποια λαγκαδιά
ποια ριζιμιά χαράκια*;
Το καρτερούνε οι δεσπολιές**,
τα μήλα, τα λεμόνια
το καρτερούνε κι οι ρογδιές,
τα κίτρα τα κυδώνια
Κι εγώ γυρνώ ξαναγυρνώ
καθίζω στο μπεντένι***
κι όλο ξανοίγομαι να δω
νερό να ξαναβγαίνει
Να ξαναδώ τον κυνηγό
να πιεί να σπολλατίσει
να ξαναδώ τη Δεσποινιά
να ρθει για να γιομίσει
*χαράκια: μεγάλοι βράχοι
**δεσπολιές: μουσμουλιές
***μπεντένι: πέτρινο πεζούλι, έπαλξη, πολεμίστρα
Το τραγούδι το ακούς εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=akE_vg8-Z58
Ο Νίκος Παπάζογλου και η μπάντα του, η περίφημη Λοξή Φάλαγγα, είχε αναπτύξει κατά τη δεκαετία του ’90 μια πολύ ιδιαίτερη σχέση με το χωριό Μυρσίνη της Κρήτης. Είναι γνωστό πως ο Παπάζογλου πήγαινε σε κάθε πιθανό και απίθανο μέρος της ελληνικής επαρχίας, πολλές φορές χωρίς να εξετάζει το οικονομικό, βοηθώντας μάλιστα πολλά από αυτά τα μέρη με διάφορους τρόπους. Με τη Μυρσίνη Σητείας ωστόσο τον έδεσαν πολλά πράγματα και η περίπτωση αυτή είναι ίσως η πιο χαρακτηριστική για την αμεσότητα, την απλότητα και τη γενναιοδωρία του καλλιτέχνη αυτού.
Όλα ξεκινούν όταν μια μικρή ομάδα νεολαίων της Μυρσίνης συστήνει έναν άτυπο σύλλογο φίλων Νίκου Παπάζογλου. Φτιάχνουν μάλιστα και καταστατικό με στιχάκια από τραγούδια του. Σκοπός του άτυπου αυτού συλλόγου είναι να φέρουν τον αγαπημένο τους καλλιτέχνη στο χωριό για να δώσει συναυλία. Το χιουμοριστικά φτιαγμένο καταστατικό φτάνει κάποτε στα χέρια του Παπάζογλου ο οποίος ενθουσιάζεται και αποφασίζει να κατέβει στη Μυρσίνη.
Η πρώτη ζωντανή εμφάνιση του Νίκου Παπάζογλου και της Λοξής Φάλαγγας στη Μυρσίνη γίνεται το 1992. Αν και οι άνθρωποι του χωριού είχαν φτιάξει με τα ίδια τους τα χέρια μία μεγάλη σκηνή, ο Παπάζογλου και οι μουσικοί του έπαιξαν τελικά στο έδαφος, στο κέντρο του χωριού, ανάμεσα σε πλήθος κόσμου που προσπαθούσε να δει με κάθε τρόπο. Η συναυλία μετατράπηκε σε γλέντι που κράτησε μέχρι το ξημέρωμα.
Έκτοτε, και για όλη τη δεκαετία του ’90, ο Παπάζογλου επισκεφτόταν σχεδόν κάθε χρόνο τη Μυρσίνη χτίζοντας με τους κατοίκους της μια πολύ ιδιαίτερη σχέση. Διάβασα κάπου ότι είχε φτάσει στο σημείο να ξέρει προσωπικά τους περισσότερους από αυτούς, ενώ βοήθησε ώστε να αποκτηθεί και να καθαριστεί ένας χώρος λίγο πιο έξω απ’το χωριό, όπου γίνονταν από ένα σημείο και έπειτα οι συναυλίες.
Το 1993, στη δεύτερη από τις επισκέψεις του στη Μυρσίνη, οι κάτοικοι δώρισαν στον ίδιο και στους μουσικούς του ένα βιβλίο με ποιήματα και την ιστορία του χωριού, του λαογράφου Νίκου Γαρεφαλάκη. Ο κιθαρίστας της τότε Λοξής Φάλαγγας Κώστας Μπραβάκης μελοποιεί ένα από τα ποιήματα αυτά, που αναφέρεται στο στέρεμα της βρύσης του χωριού.
Ο Μπραβάκης δίνει το τραγούδι στον Παπάζογλου ο οποίος το 1998, λίγο πριν τη συναυλία του στη Μυρσίνη, το ηχογραφεί εκεί. Η ζωντανή εκτέλεση που παρέθεσα παραπάνω είναι από τη συναυλία εκείνης της χρονιάς, όπου ο Νίκος τραγούδησε ζωντανά το κομμάτι σαν δώρο προς τους κατοίκους του χωριού. Λένε πως μετά τη δημιουργία του τραγουδιού η βρύση της Μυρσίνης έβγαλε και πάλι νερό...
Ο Παπάζογλου δεν δισκογράφησε ποτέ αυτό το πολύ ομορφο κομμάτι. Έτσι έμεινε κρυμμένο και δεν έγινε ποτέ γνωστό. Το δισκογράφησε ωστόσο ο δημιουργός του, ο Κώστας Μπραβάκης, συμπεριλαμβάνοντάς το στο δίσκο του "Η αγκαλιά της Μυρσίνης" (AnoKato Records) στον οποίο συμμετέχει και η Μαρία Παπανικολάου.
________________________________________________________________
ΠΗΓΕΣ:Όλα ξεκινούν όταν μια μικρή ομάδα νεολαίων της Μυρσίνης συστήνει έναν άτυπο σύλλογο φίλων Νίκου Παπάζογλου. Φτιάχνουν μάλιστα και καταστατικό με στιχάκια από τραγούδια του. Σκοπός του άτυπου αυτού συλλόγου είναι να φέρουν τον αγαπημένο τους καλλιτέχνη στο χωριό για να δώσει συναυλία. Το χιουμοριστικά φτιαγμένο καταστατικό φτάνει κάποτε στα χέρια του Παπάζογλου ο οποίος ενθουσιάζεται και αποφασίζει να κατέβει στη Μυρσίνη.
Η πρώτη ζωντανή εμφάνιση του Νίκου Παπάζογλου και της Λοξής Φάλαγγας στη Μυρσίνη γίνεται το 1992. Αν και οι άνθρωποι του χωριού είχαν φτιάξει με τα ίδια τους τα χέρια μία μεγάλη σκηνή, ο Παπάζογλου και οι μουσικοί του έπαιξαν τελικά στο έδαφος, στο κέντρο του χωριού, ανάμεσα σε πλήθος κόσμου που προσπαθούσε να δει με κάθε τρόπο. Η συναυλία μετατράπηκε σε γλέντι που κράτησε μέχρι το ξημέρωμα.
Έκτοτε, και για όλη τη δεκαετία του ’90, ο Παπάζογλου επισκεφτόταν σχεδόν κάθε χρόνο τη Μυρσίνη χτίζοντας με τους κατοίκους της μια πολύ ιδιαίτερη σχέση. Διάβασα κάπου ότι είχε φτάσει στο σημείο να ξέρει προσωπικά τους περισσότερους από αυτούς, ενώ βοήθησε ώστε να αποκτηθεί και να καθαριστεί ένας χώρος λίγο πιο έξω απ’το χωριό, όπου γίνονταν από ένα σημείο και έπειτα οι συναυλίες.
Το 1993, στη δεύτερη από τις επισκέψεις του στη Μυρσίνη, οι κάτοικοι δώρισαν στον ίδιο και στους μουσικούς του ένα βιβλίο με ποιήματα και την ιστορία του χωριού, του λαογράφου Νίκου Γαρεφαλάκη. Ο κιθαρίστας της τότε Λοξής Φάλαγγας Κώστας Μπραβάκης μελοποιεί ένα από τα ποιήματα αυτά, που αναφέρεται στο στέρεμα της βρύσης του χωριού.
Ο Μπραβάκης δίνει το τραγούδι στον Παπάζογλου ο οποίος το 1998, λίγο πριν τη συναυλία του στη Μυρσίνη, το ηχογραφεί εκεί. Η ζωντανή εκτέλεση που παρέθεσα παραπάνω είναι από τη συναυλία εκείνης της χρονιάς, όπου ο Νίκος τραγούδησε ζωντανά το κομμάτι σαν δώρο προς τους κατοίκους του χωριού. Λένε πως μετά τη δημιουργία του τραγουδιού η βρύση της Μυρσίνης έβγαλε και πάλι νερό...
Ο Παπάζογλου δεν δισκογράφησε ποτέ αυτό το πολύ ομορφο κομμάτι. Έτσι έμεινε κρυμμένο και δεν έγινε ποτέ γνωστό. Το δισκογράφησε ωστόσο ο δημιουργός του, ο Κώστας Μπραβάκης, συμπεριλαμβάνοντάς το στο δίσκο του "Η αγκαλιά της Μυρσίνης" (AnoKato Records) στον οποίο συμμετέχει και η Μαρία Παπανικολάου.
________________________________________________________________
http://www.104fm.gr/ http://athens.indymedia.org/
http://www.youtube.com/
http://manoussakis.blogspot.com/
http://vlado-koev.net/video/akE_vg8-Z58/-.html
Ευχαριστώ και πάλι από καρδιάς την μπλογκο-φίλη Tsipouraki που μου αποκάλυψε το τραγούδι και πολλές απ’τις πληροφορίες γύρω από αυτό.
5 σχόλια:
εξαιρετική δουλειά
να’σαι καλά!
:-)
Έκανες καταπληκτική δουλειά, φίλε Stepas!!! Να είσαι καλά, σ'ευχαριστώ από καρδιάς!!!
Καλή συνέχεια!!!
Ομορφη ιστορια.Αυτος ηταν ο Πους Πουλ
γι αυτο τον αγαπησαμε και μεις!Με την αδεια σας το αναδημοσιευω.Σας ευχαριστω.
Παναγιωτης
*Tsipouraki:
Εγώ ευχαριστώ!
*Παναγιώτης:
Έτσι είναι.
Βεβαίως και να το αναδημοσιεύσετε. Αν πάρετε το κείμενο αυτούσιο, τότε βάλτε απλώς ένα λινκ με την πηγή.
Ευχαριστώ!
Δημοσίευση σχολίου