Κι άλλο φτωχότεροι;

Θανάσης Βέγγος
29.5.1927 - 3.5.2011

Δεν έχω να πω κάτι που να μην έχει ειπωθεί καλύτερα από άλλους για τον Θανάση Βέγγο. Θεώρησα όμως χρέος μου μια αναφορά σε αυτόν τον σπουδαίο Καλλιτέχνη και Άνθρωπο που με έκανε (και θα συνεχίσει να με κάνει) τόσες φορές να γελάσω και να συγκινηθώ.

Για τον Θανάση Βέγγο δεν υπάρχει ούτε ένας που να έχει να πει έστω και μισή κακή κουβέντα. Αυτό νομίζω τα λέει όλα...

Τον θεωρώ παγκόσμιο και ανεπανάληπτο φαινόμενο, σαν ταλέντο και σαν προσωπικότητα.

Τον θαύμαζα πάντα, όχι μόνο για το αυτονόητο, τις κωμικές στιγμές του (που ήταν κι αυτές κάτι το ασύλληπτο, πολύ πιο μπροστά από την εποχή τους ακόμα και μέσα σε λαϊκές, εμπορικές ταινίες), αλλά κυρίως γι’αυτή τη μελαγχολία, την τραγικότητα, τη θλίψη που κρυβόταν κάτω από το χειμαρρώδες (σε σημείο ντελιριακής φάρσας) κωμικό στοιχείο. Το κοινωνικό, πολιτικό και σουρεάλ χρώμα ήταν πάντα εκεί και πάντα με εντυπωσίαζε.

Ειδικά οι μεταγενέστερες ταινίες του με τον Κατσουρίδη, που τις ανακάλυψα γύρω στην εφηβεία, με είχαν σοκάρει για την αθώα (με όλη τη θετική σημασία της λέξης) πολιτική τους ματιά. Δεν θα ξεχάσω τη μέρα που ανακάλυψα το Φαλακρό μαθητή.

Ό,τι και να πει ο οποιοσδήποτε γι’αυτόν τον Άνθρωπο θα είναι λίγο. Χαίρομαι που είναι τέτοια η αποδοχή του και η ταύτισή του με τον λαϊκό πολιτισμό της Ελλάδας και τον ίδιο το λαό, που δεν χρειάζεται να πει κανείς πολλά...

Κάτι τελευταίο: αυτή η καθολική αποδοχή και η λατρεία που του είχαν άπαντες δεν τον επηρέασε ούτε στο ελάχιστο. Το λέμε για πολλούς αυτό, αλλά για τον Βέγγο ισχύει στον απόλυτο βαθμό. Μακάρι όλοι εμείς οι επηρμένοι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, να διδαχτούμε έστω και λίγο...

Θανάση μας,
ευτυχώς τα δικά σου έργα δεν ήταν ατμός
κι έτσι θα μείνουν για πάντα
Καλό ταξίδι

~~~

Πάντα θα πιστεύω ότι αυτή η σκηνή είναι απ’τις καλύτερες του ελληνικού κινηματογράφου

Η πιο καταιγιστική κωμωδία μαζί με το 'Της κακομοίρας': κλικ και κλακ

~~~