Παρασκευή 15 Ιουλίου 2011

Το θαύμα (του τραγουδιού)

Φεύγουν γοργά τα χρόνια
και μένουν οι στιγμές
όπως λίγα λουλούδια
στων βράχων τις ρωγμές

Όσα σου είχα τάξει
άνεμος και καπνός
συγγνώμη που δεν ήμουνα
για σένα ουρανός

Κι αν χαμηλά πετάμε
και με μισά φτερά
αντέχουμε ακόμα
κι αυτό είναι που μετρά


Ρίξε άνθος αγγέλου
στου έρωτα τις ρωγμές
το θαύμα είναι να ζεις,
καρδιά μου,
όλες σου τις στιγμές


Φεύγουν γοργά τα χρόνια
και πουθενά ένα φως
στις έγχρωμες αφίσες
κοιτάς τα "ΠΡΟΣΕΧΩΣ"

Μια ροζ χαλκομανία
στο φλίπερ σου γελά
φυσάει αδιαφορία
να ντύνεσαι καλά


Κι αν χαμηλά πετάμε
και με μισά φτερά
αντέχουμε ακόμα
κι αυτό είναι που μετρά


Ρίξε άνθος αγγέλου
στου έρωτα τις ρωγμές
το θαύμα είναι να ζεις,
καρδιά μου,
όλες σου τις στιγμές





2 σχόλια:

Emmanuel είπε...

Ενας εξαιρετικός, όπως πάντα άλλωστε, Σωκράτης Μάλαμας και εμείς αιώνιοι θαυμαστές του σπουδαίου ταλέντου του

Stepas είπε...

Έτσι ακριβώς! Και επίσης αιώνια με στόμα ανοιχτό για τα γραφτά του Άλκη Αλκαίου. Τι άλλο θα γράψει ο χριστιανός;

Φυσάει αδιαφορία / να ντύνεσαι καλά... Ρισπέκτ!!!

:-))