Αφιέρωμα στο Σταμάτη Μεσημέρη (Μέρος 2ο)

Συνεχίζουμε σήμερα το αφιέρωμά μας στον τραγουδοποιό Σταμάτη Μεσημέρη. Στο 1ο μέρος είχαμε αναφερθεί σε σύντομα βιογραφικά στοιχεία των παιδικών και νεανικών του χρόνων και σε αναλυτική παρουσίαση της εισόδου του στη δισκογραφία και της έκδοσης των πρώτων του δίσκων.

Σταμάτης Μεσημέρης
25.09.1948 - 03.04.2009

1994-1999: Μια πενταετία γεμάτη σημαντικές συνεργασίες

Όπως είπαμε και στο πρώτο μέρος του αφιερώματος, ο Μεσημέρης ναι μεν έφτασε 4ο ετών για να μπει στη δισκογραφία, αλλά τελικά η είσοδός του σε αυτήν ήταν εντυπωσιακή. Οι καταιγιστικοί ρυθμοί της περιόδου 1988-1993 κατά την οποία φτιάχνει την δική του μπάντα, συνεργάζεται με τον Παπακωνσταντίνου και δημιουργεί τρεις προσωπικούς δίσκους μέσα σε μόλις 3 χρόνια κοπάζουν κάπως κατά την περίοδο 1994-1999, κατά την οποία συνέχισε να είναι δημιουργικός γράφοντας πολλά νέα τραγούδια, αλλά τα περισσότερα τα έδινε σε άλλους ερμηνευτές ενώ παράλληλα είχε αραιώσει τις ζωντανές του εμφανίσεις.

Το 1994 συνεργάζεται για δεύτερη φορά με τον Β. Παπακωνσταντίνου σε δύο τραγούδια του δίσκου "Δε σηκώνει". Το ομώνυμο με τον δίσκο τραγούδι είναι σε μουσική και στίχους του Μεσημέρη και είχε συμπεριληφθεί (με τον τίτλο "Γαλάζιο χιόνι") στον προσωπικό του δίσκο "Άγριο πλήθος"(1993) σε ερμηνεία δική του . Εδώ το ακούμε από τον Παπακωνσταντίνου με αλλαγμένους κάποιους από τους στίχους και ενορχήστρωση από τον Χριστόφορο Κροκίδη. Είναι ένα από τα καλύτερα μπλουζ της ελληνικής δισκογραφίας με εξαιρετικούς στίχους από τον Μεσημέρη και τον Παπακωνσταντίνου να το αναδεικνύει με την ερμηνεία του ακόμη περισσότερο. Το άλλο τραγούδι του δίσκου που είχε τη συμμετοχή του Μεσημέρη είναι το "Πόρτο Ρίκο" σε στίχους Άλκη Αλκαίου, μουσική Σ. Μεσημέρη και ερμηνεία Παπακωνσταντίνου. Το κομμάτι αυτό ήταν μία ακόμη τεράστια επιτυχία του διδύμου Παπακωνσταντίνου-Μεσημέρης, ένα από τα ωραιότερα πολιτικά-κοινωνικά τραγούδια της δισκογραφίας με το στίχο "Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο / κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει" να είναι πραγματικό ορόσημο. Η μουσική του Μεσημέρη αναδεικνύει τα μηνύματα των εξαιρετικών στίχων του Α. Αλκαίου, ενώ η μάλλον χαμηλότονη ενορχήστρωση του δίσκου μετατρέπεται σε μια από τις πιο δυνατές "ροκιές" στα live του Παπακωνσταντίνου μέχρι και σήμερα.


Το 1995 (ή '96 ή ’97 σύμφωνα με κάποιες πηγές) συνεργάζεται με τον Γιάννη Γιοκαρίνη δινοντάς του στίχους για τον δίσκο "Του δρόμου οι αγάπες", με τον Γιοκαρίνη να γράφει τη μουσική και να ερμηνεύει και τη συμμετοχή του Πάνου Κατσιμίχα στη φυσαρμόνικα και τα φωνητικά. Ο Γιοκαρίνης ήταν παντελώς απών από τα μουσικά πράγματα για πολλά χρόνια, παρά τις λίγες, αλλά μεγάλες, επιτυχίες που είχε κάνει τη δεκαετία του ’80 ("Νοσταλγός του rock n roll", "Ευλαμπία" κ.ά.). Με το δίσκο αυτό επιχειρούσε να ξαναβγει στο προσκήνιο κάτι που μάλλον δεν πολυκατάφερε καθώς ακολούθησαν άλλα 15 χρόνια αποχής μέχρι που πρόσφατα επέστρεψε στη μουσική ξανά κάπως πιο δυναμικά. Ο δίσκος περιέχει κομμάτια με κλασικά ροκ στοιχεία, μπαλάντες και μπλουζ με κάποια λαϊκά στοιχεία. Πιο γνωστό τραγούδι το ομώνυμο με το δίσκο που αναφέρεται στον αγοραίο έρωτα και συμπεριλαμβάνεται στα "best of" του Γιοκαρίνη, ωστόσο υπάρχουν και άλλα πολύ καλά και αδικημένα τραγούδια όπως το "Εκεί ψηλά", το "Αδέσποτα παιδιά" κ.ά.

Το 1996 ο Σταμάτης Μεσημέρης συμμετέχει στη δημιουργία του δίσκου "Αύριο" που φτιάχτηκε με πολύ αγάπη από διάφορους συντελεστές για την σπουδαία φωνή της Μαρίας Δημητριάδη που σπάνια έκανε τότε δίσκους και ζωντανές εμφανίσεις. Παραγωγός και συνθέτης ενός κομματιού του δίσκου είναι ο Β. Παπακωνσταντίνου, που συμμετέχει και ερμηνευτικά σε τρία ντουέτα με την Δημητριάδη. Οι υπόλοιποι συντελεστές είναι ο Άλκης Αλκαίος, ο Λ. Μαχαιρίτσας, η Αφροδίτη Μάνου, ο Χριστόφορος Κροκίδης, η Αφροδίτη Μάνου και ο Βασίλης Γιαννόπουλος. Ο Μεσημέρης έχει γράψει μουσική και στίχους σε τρία τραγούδια του δίσκου ("Αναπτηράκι", "Για σένα", "Κάνε κάτι φίλε"), ενώ στο ομώνυμο με το δίσκο "Αύριο" μελοποίησε στίχους της Μαρίας Δημητριάδη. Αναμφισβήτητα μία από τις σημαντικότερες στιγμές της πορείας του Μεσημέρη ήταν αυτή του η συνεργασία με την Δημητριάδη.

Το 1997 θα δώσει ένα τραγούδι του στον Β. Παπακωνσταντίνου για τον δίσκο του "Πες μου ένα ψέμα ν’αποκοιμηθώ". Ήταν το "Δεν πάει άλλο", ένα τραγούδι που έγινε και πάλι επιτυχία και τραγουδιέται ακόμα στις συναυλίες. Οι στίχοι του Μεσημέρη είναι και πάλι καυστικοί, καταγγελτικοί, ακουμπούν και πάλι τον κόσμο και γίνονται τραγικά επίκαιροι δύο χρόνια μετά με τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία.



Το 1998 θα δώσει στίχους του στον Κώστα Ζευγαδέλλη για τις ανάγκες ενός δίσκου με ορχηστρικά και τραγούδια με αφορμή την τηλεοπτική σειρά "Το φτερούγισμα του γλάρου". Ήταν η πρώτη του επαφή με τον χώρου του έντεχνου-λαϊκού τραγουδιού καθώς ερμηνευτές του δίσκου ήταν η Γλυκερία και ο Γεράσιμος Ανδρεάτος. Πέντε από τα τραγούδια του δίσκου είναι σε στίχους Σ. Μεσημέρη, μεταξύ αυτών και το τραγούδι των τίτλων της σειράς ("Νωρίς"). Πληροφορίες για τον δίσκο αυτό εδώ . Την ίδια χρονιά θα κυκλοφορήσει ο δίσκος "Θα πάρω το τρένο" σε στίχους Σταμάτη Μεσημέρη και μουσική - ερμηνεία Γρηγόρη Δεσύπρη. Για ακόμη μια φορά εξαιρετικοί στίχοι από τον Μεσημέρη σε μία ελάχιστα γνωστή δισκογραφική δουλιά. Στο ομώνυμο τραγούδι ο Μεσημέρης είναι και πάλι τολμηρός καυτηριάζοντας τα ψευδεπίγραφα εθνικά οράματα που καλλιεργούν οι εξουσιάζοντες για να στέλνουν τον λαό στη σφαγή του πολέμου. Υπενθυμίζω ότι έναν χρόνο αργότερα βομβαρδίζονταν τα Βαλκάνια...



Το 1999 δίνει στίχους του στον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα ο οποίος τους μελοποιεί και φτιάχνει το τραγούδι "Το μαγιό και η χελώνα", μια εξαιρετική αλληγορική ιστορία, που συμπεριλήφθηκε στον δίσκο "Έτσι δραπετεύω απ’τις παρέες". Την ίδια χρονιά θα συνεργαστεί και πάλι με τον Γεράσιμο Ανδρεάτο, αυτή τη φορά όμως σε μια ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλιά. Θα φτιάξουν μαζί τον δίσκο "Το στοίχημα", σε στίχους δικούς του, ερμηνείες Ανδρεάτου και συνθέσεις Ζωής Τηγανούρια, Στέλιου Καρύδα και Γεράσιμου Ανδρεάτου. Εδώ ο Μεσημέρης φαίνεται να στέκεται καλά στιχουργικά και στο ελαφρολαϊκό τραγούδι. Πραγματικά οι στίχοι του δεν μοιάζουν σε τίποτε με ό,τι παρουσίαζε τα προηγούμενα χρόνια, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι κακοί. Απλά η θεματολογία τους προσαρμόστηκε στο ελαφρολαϊκό είδος που ήθελε να υπηρετήσει ο συγκεκριμένος δίσκος. Έρωτας, αγάπη, χωρισμός, απογοήτευση. Καλοί λαϊκοί στίχοι στα περισσότερα τραγούδια.

Γεράσιμος Ανδρεάτος και Σταμάτης Μεσημέρης στο οπισθόφυλλο του δίσκου "Το στοίχημα" (1999)

Στον παρακάτω player μπορείτε να ακούσετε μερικά από τα τραγούδια που αναφέρθηκαν στο παρόν άρθρο:





Στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να δείτε το video clip του τραγουδιού "Δεν σηκώνει" στο οποίο εμφανίζεται σε κάποιες στιγμές και ο Σταμάτης Μεσημέρης: