Αντιγράφω από τον σημερινό "Ριζοσπάστη":
Το φέρετρο της Σόσα είναι σκεπασμένο με τη σημαία της χώρας, ενώ πολλοί είναι οι άνθρωποι που την αποχαιρετούν με ένα λουλούδι και τραγουδώντας τα τραγούδια της.
Η «Negra» - έτσι την αποκαλούσαν οι συμπατριώτες της - γεννήθηκε στο Σαν Μιγκέλ ντε Τουκουμάν της Αργεντινής στις 9 Ιούλη του 1935. Πρωτοστάτησε μαζί με άλλους καλλιτέχνες το '60 και '70 για τη δημιουργία του Κινήματος «Νueva Cancion» (Νέο τραγούδι), του μουσικο-λογοτεχνικού πολιτικού κινήματος με στοιχεία της λαϊκής αργεντίνικης παράδοσης.
Για τη δράση της κυνηγήθηκε από τη χούντα του 1976 υπό τον Χόρχε Βιντέλα, το 1979 συλλαμβάνεται σε συναυλία και καταφεύγει αυτοεξόριστη στο Παρίσι και τη Μαδρίτη, όπου μένει μέχρι το 1982, οπότε επιστρέφει στην πατρίδα της. Εκτοτε ηχογράφησε πολλούς δίσκους, διευρύνοντας το ρεπερτόριό της. Ενωσε το φολκλόρ με τις μπαλάντες, το ροκ, τη μουσική της πόλης.
Η Σόσα κατάφερε να κάνει γνωστούς σε όλη τη Γη τους μοναδικούς ήχους της παραδοσιακής μουσικής της Αργεντινής, αλλά και όλης της Νοτίου Αμερικής: τσακαρέρας και σάμπας, όπως και οι ήχοι του tango και της milonga. H ίδια στήριζε με θέρμη τους νεότερους καλλιτέχνες της πατρίδας της, ενώ ήταν πάντα πρόθυμη να τους «δανείζει» τα δικά της τραγούδια (ηχογράφησε συνολικά 40 άλμπουμ), ώστε το αργεντίνικο φολκόρ να φτάσει και στις νεότερες γενιές μέσα από πιο σύγχρονα ακούσματα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο τελευταίο της διπλό άλμπουμ με τίτλο Cantora, συνεργάστηκε με ονόματα, όπως η Σακίρα, ο Φίτο Πάες, ο διάσημος στην Αργεντινή Τσάρλι Γκαρσία, ο Χόρχε Ντρέξλερ, ο Ισπανός Χοακίν Σαβίνα και πολλοί ακόμα.
Συνεργάστηκε με μεγάλους καλλιτέχνες, όπως οι Κουβανοί Σίλβιο Ροντρίγκες και Πάμπλο Μιλανές και πολλούς άλλους.
Τη δεκαετία '80 είχε εμφανιστεί στα Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή» και συνεργαστεί με Ελληνες καλλιτέχνες και τελευταία με το συγκρότημα «Απουριμάκ», που αποτελείται από Λατινοαμερικάνους και Ελληνες μουσικούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου