Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009

Κρυμμένα διαμάντια #11 - Κιφ

Στη μηνιαία, σταθερή στήλη με τίτλο "Κρυμμένα διαμάντια" θα παρουσιάζονται τραγούδια που ουδέποτε έγιναν "σουξέ", αλλά παρολαυτά είναι αξιόλογα και τίποτα δεν έχουν να ζηλέψουν από άλλα που είναι γνωστά σε όλους. Τραγούδια που ατύχησαν να μην πολυπαίζονται από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς, τραγούδια που θεωρούνταν "συμπληρώματα" για να κλείσει η 14άδα ή 12 άδα ενός δίσκου, τραγούδια που και οι ίδιοι οι τραγουδιστές, στων οποίων την προσωπική δισκογραφία ανήκουν, δεν τα στήριξαν στις ζωντανές τους εμφανίσεις. Ψάχνουμε και βρίσκουμε λοιπόν "διαμάντια στα σκουπίδια και στον υπόνομο", όπως λέει και η Μαριανίνα Κριεζή. Ψάχνουμε για τα λεγόμενα "αδικημένα τραγούδια".

Κιφ

Μουσική: Μάριος Τόκας
Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος
Δίσκος: "Εντελβάις" (1999)

Δεν ξέρω για ποιό λόγο δεν παίζεται σχεδόν καθόλου αυτό το τραγούδι στα ραδιόφωνα. Εγώ τουλάχιστον το πετυχαίνω πολύ σπάνια. Δεν ξέρω επίσης γιατί δεν μπαίνει σε κάποιο από τα προγράμματα του Μητροπάνου όλα αυτά τα χρόνια. Κρίμα πάντως.

Ένα εξαίσιο κομμάτι, με τους ποιητικούς στίχους του Άλκη Αλκαίου να λένε πολλά και να υπονοούν περισσότερα. Ο πρόωρα χαμένος Μάριος Τόκας έβαλε μια... ροκ ενορχήστρωση πάνω σε λαϊκή φόρμα και ο Μητροπάνος απέδειξε τι σημαίνει να είσαι μεγάλος ερμηνευτής που δεν παγιδεύεται σε ταμπέλες... Υπέροχο κομμάτι, το "ανακάλυψα" πριν 4-5 χρόνια και από τότε το βάζω σταθερά στα cdάκια που φτιάχνω για διακοπές, ταξίδια κλπ.

Εντελβάις - Τόκας/Αλκαίος/Μητροπάνος (1999)


Α! Πριν σας αφήσω να το ακούσετε, επειδή πιθανόν κάποιοι να έχετε την απορία, το Κιφ είναι ποικιλία χασίς από το Μαρόκο.

Κιφ

Τα σύνορα που πέρασα δεν είχανε φρουρό
μόνο λίγα γεράκια διψασμένα
στα γόνατά μου αράξανε ζητώντας μου νερό
και πώς να τα χορτάσω τα καημένα

Σε πολιτεία βρέθηκα που 'ψαχνα για καιρό
στου ονείρου μου τον χάρτη τον κρυμμένο
πάω να την ψηλαφίσω τρέχω να τη χαρώ
κι αυτή με προσπερνάει με βλέμμα ξένο

Στην αγορά ζωήλατα και ξωτικά πουλιά
και κράχτες που σωσίβια διαλαλούνε
αγόρασα από ένα σε δυο γυμνά παιδιά
κι εκείνα ζαρωμένα μ' απαντούνε:

"Οι δοκιμές μας γέρασαν νωρίς στον κόσμο αυτό
κι αν τόσο θες να κάνεις μια αβαρία
δώσε μας λίγο πράσινο Κιφ Μαροκινό
και θα στο ξεπληρώσει η Ιστορία".

Στο πάρκο ένας μπατίρης μου ζάλιζε τ' αυτιά
πως ήσουν τράπουλα σημαδεμένη
στους τέσσερις ανέμους σκορπίσαν τα χαρτιά
πού να σε ψάξω χώρα μου χαμένη

Στον ώμο το δισάκι μου σε σας ξαναγυρνώ
φωτιά νερό αέρα μου και χώμα
δε βγαίνουνε τα όνειρα σε πλειστηριασμό
δεν παίχτηκε η παρτίδα μας ακόμα



~Η στήλη "Κρυμμένα διαμάντια" θα εμφανίζεται στις 10 του κάθε μήνα~

Δείτε όλα τα άρθρα της στήλης αυτής κάνοντας κλικ εδώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: