Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

Ζωή βγαλμένη μέσα απ' τις ταινίες


Ε τώρα δηλαδή γιατί το έκανα αυτό στον εαυτό μου;

Το bikaki φταίει, να ξέρεις. Που με ρώτησε προχτές αν έχω δει το "Αμελί" κι εγώ θυμήθηκα ότι πάνε χροοοονια από τότε που το είδα.

Και μου γεννήθηκε μια επιθυμία να το ξαναματαδώ (καθότι τα Χριστούγεννα που το έδειξε η "κρατική" ήμανε στο χωριό και ανάμεσα σε τσίπουρα, συκωταριές, κρασιά, φωνές και κλαρίνα, άντε δες εσύ ταινία στην τιβί...)

Και που λες βλέπω προχτές το βράδυ μέσα σε ένα συρτάρι του γραφείου μου το dvd του Αμελί από μια εφημερίδα, βγαλμένο πάνω-πάνω, που σημαίνει υπενθύμιση στον εαυτό μου, τύπου "είμαι εδώ πάνω για να με δεις συντόμως..."

Και το βάζω και το βλέπω (από εξαπανέκαθεν - που λέει κι ο παππούς μου - είχα μια λατρεία στις προτάσεις που ξεκινάνε με "και", όσο κι αν ξέρω ότι είναι λάθος...)

Και πάνω που νόμιζα ότι είχα ηρεμήσει, ξαναφούντωσα...

Διότι όταν είσαι σε αυτήν την κατάσταση (μην ρωτάς. Ό,τι καταλαβαίνεις, καταλαβαίνεις... ), ήξερα ότι κάθε τραγούδι που ακούς, σου φαίνεται πως μιλάει για την περίπτωσή σου. Και ας μην κολλάει καθόλου ρε παιδί μου. Εσύ θα βρεις τρόπο να το φέρεις στα μέτρα σου... Για ταινίες όμως δεν το ξερα. Ή μάλλον δεν το 'χα βιώσει.

Κι έρχεται το Αμελί και σκάει σαν μπόμπα...

Και το φιλοσοφικό ερώτημα παραμένει: Γιατί να μην γίνονται τα πράγματα όπως στις ταινίες; (Θα μου πεις, είναι και κάτι ταινίες που δεν θες ούτε κατά προσέγγιση να σου συμβούν τα πράγματα που δείχουν. Σωστό...)

Η απόσταση είναι σχετικό πράγμα λέμε... (ε άμα δεν έχεις δει την ταινία, μην περιμένεις να καταλάβεις...)





La volonte d'Ingerence de Raymond Dufayel est intolerable! Si Amelie prefere vivre dans le reve et rester une jeune fille introvertie , c' est son droit. Car rater sa vie est un droit inalienable!
Και τώρα θα μου πεις γιατί διάλεξα αυτό το απόσμα. Ε θα 'χω τους λόγους μου...

Εκτός των παραπάνω (αν έχεις καταλάβει γρι...) η ταινία αυτή μου θύμισε και για ποιό λόγο λατρεύω τα γαλλικά έναντι των απαισίων αγγλικών. Κάτι πρέπει να κάνω να τα συνεχίσω (τα γαλλικά). [παρολαυτά bikaki μου και fubu μου ακόμα δεν θυμήθηκα πώς λενε το ψωμί στα γαλλικά και πολύ ντρέπομαι γι' αυτό... Googlάρετε να τελειώνουμε...]

Κι αν τα 'χεις καταφέρει να φτάσες ως εδώ πα-να-πει ότι έχεις καταλάβει είτε τον έντονο συναισθηματισμό του ποστ είτε την απαλεψιά του συντάκτη του ποστ. Οπότε ας ελαφρύνουμε λίγο το κλίμα με τον δικό μας τον "Αμελί",

τον Σπύρο Γραμμένο, για τον οποίο σου έχω πει και στο παρελθόν και αν δεν... πρόσεχες κακό της κεφαλής σου λέμε:





ό,τιιιιιιιιιιιι να' ναιιι λέμεεεεε! (για το ποστ αυτό, όχι για τον Γραμμένο)


~~~


4 σχόλια:

Πασκαλ είπε...

Πρόσφατα έβαλα την αμελί για να κάνω ένα "πέρασμα", ξέρεις, αυτό που βλέπεις ένα λεπτό εδώ, ένα εκεί, 2-3 παραπέρα.
Ε, για πότε την είδα από την αρχή μέχρι το τέλος δεν κατάλαβα...

Καλημέρα!

Stepas είπε...

Έτσι ακριβώς. Αποκλείεται να βάλεις να τη δεις και να μην κάτσεις να την δεις ολόκληρη, όσες φορές κι αν την έχεις δει στο παρελθόν. Υπέροχη ταινία!

Τις καλημέρες μου!

bikaki είπε...

χμμμ έχω μια υποψία ότι στην κατάστασή μας,εγώ είμαι μάλλον ο γυάλινος κυριούλης
(μάλλον θα συνεννοηθούμε μόνο οι δυο μας πάλι)
όχι βρε γιατί κι εγώ ζωγραφίζω τόσο μα τόσο ωραία!(ωχ το ξεστόμισα και αυτό!)αλλά να... γιατί κι εκείνος "υπενθύμιζε" κάποια πραγματάκια για να πάρει μπρος η άλλη(κάνω λάθος???)
και ναι συμφωνώ ότι τα πράγματα δεν είναι όπως τις ταινίες, αλλά το καρδιοχτύπι της Αμελί ήταν πέρα για πέρα αληθοφανές όταν αντάμωνε τον έρωτα..μωρέ δεν κοιτάς εκεί που μέχρι και η Αμελί είχε άγχος?
Λέμε τόσα και τόσα καθε μέρα,ένα "σε θέλω", δεν μπορούμε να πούμε?
Μήπως είναι ώρα να δοκιμάσουν κάποιοι την "φημισμένη κερασόπιτα"???
Είναι ωραίες οι κερασόπιτες γαμώ το κέρατό μου και κανέναν δεν προσβάλουν αν τις κεράσεις!!

Και μη διανοηθείς να απαντήσεις για χυλόπιτες...μόνο κερασόπιτες για σήμερα!ακούς?

Stepas είπε...

Είσαι απίστευτη λέμε!!

Γυάλινε κυριούλη μού φαίνεται ότι χρειάζεσαι κι εσύ έναν άλλο γυάλινο κυριούλη να σου υπενθυμίζει πόσο ωραία ζωγραφίζεις... (έτσι, για να μην λέμε μόνο για την καημένη την... Αμελί ότι πρέπει κάποιος να την "ξυπνάει") ;-)

"Λέμε τόσα και τόσα καθε μέρα,ένα "σε θέλω", δεν μπορούμε να πούμε?" -> Πω πω! Αυτή η ατάκα με καθήλωσε. Τόσο απλή και τόσο εύστοχη!

Εχμμμ εεε μμμ αχμμμ να εεεε, ξέρεις, έχεις δίκιο. Δεν μπορώ να απαντήσω κάτι...

(και ναι, μόνο οι 2 μας θα συνεννοηθούμε πάλι) :-)