Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010

Άλλα δύο ακυκλοφόρητα του Θανάση


Επειδή παρατήρησα ότι αυτό εδώ το ποστ σχετικά με τον δίσκο που ετοιμάζει ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου με ερμηνευτή το Γιάννη Χαρούλη ενδιέφερε τελικά πολύ κόσμο (ομολογώ πως δεν το περίμενα, όταν το έφτιαχνα έλεγα από μέσα μου "ποιός θα κάτσει να το διαβάσει;"), ας ολοκληρώσουμε το θέμα με δύο ακόμη ακυκλοφόρητα τραγούδια του Θανάση.

  • Σιμούν

Το πρωτοάκουσα στη συναυλία του Θανάση στη Λούτσα (κλικ), τον περασμένο Αύγουστο. Ένα πολύ όμορφο κομμάτι με εξαιρετική ενορχήστρωση και τη γνωστή στιχουργική του Παπακωνσταντίνου να μιλάει με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο για το χρόνο. Όπως θα τον ακούσετε να εξηγεί και ο ίδιος στην αρχή του βίντεο που ακολουθεί, Σιμούν ονομάζεται ένας καταστροφικός, ζεστός άνεμος της Αραβίας που μεταφέρει σκόνη και άμμο.

Σιμούν

Μουσική/Στίχοι/Ερμηνεία: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Ψέλνει στη Σιμωνόπετρα
κι ακούγεται στον Άδη
μα οι τρομαγμένοι κάνουνε
πως τάχα δεν ακούν.


Κλέβει το χνούδι απ'τα παιδιά,
τα μονοπάτια σβήνει,
βαφτίζεται στην έρημο
και γίνεται
Σιμούν.

Στέλνει καράβια στο γκρεμό,
τον ίσκιο ξεθωριάζει,
κάνει κι εμένα φρύγανο,
μα εμένα δε με νοιάζει.

Με το 'να χέρι στη χαρά
και τ' άλλο στην ομίχλη,
δεμένο με γλεντήσανε
τα λαίμαργα πουλιά.


Γυρεύω την πανσέληνο
να πέσει στο πηγάδι,
να κοιταχτώ, να θυμηθώ
πως ήμουνα παλιά.

Να θυμηθώ, να ξεχαστώ
να γίνω ερυθρελάτη
οι ρίζες μου στον ουρανό,
τα φύλλα στο κρεβάτι.

Να βρω κι εσάς αδέρφια μου,
που 'χετε ξεθυμάνει,
το φόβο και την ομορφιά
να βάλουμε μαζί.

Να πλύνουμε με το κρασί
τα νυσταγμένα μάτια
κι ύστερα να σαλπάρουμε
στη θάλασσα πεζοί.

Και τα παρτάλια οι σκέψεις μας,
πειρατική σημαία.
Όλα στραβά γινήκανε
και όλα είν' ωραία.



  • Σαν Μικέλε (ή Ο Σαν Μικέλε είχε έναν κόκορα)

Το τραγούδι με το οποίο άνοιξε όλες τις συναυλίες της περιοδείας του το περασμένο καλοκαίρι. Προσωπικά το άκουσα τόσο στη συναυλία στο Θέατρο Πέτρας τον Ιούνη, όσο και στη Λούτσα. Ένα αρκετά "προσωπικό" τραγούδι, με πιο έντονη εσωτερικότητα σε σχέση με το Σιμούν.

Σαν Μικέλε

Μουσική/Στίχοι/Ερμηνεία: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Δε μ' αναγνωρίζετε γιατί έλειπα καιρό,
τα δάκρυά μου δεν σας λένε κάτι.
Λοιπόν, διηγηθείτε μου τι έγινε εδώ
να βρω ξανά του νήματος την άκρη.

Πείτε μου εκείνες τις ιστορίες σας,
που κάνουν τα καλάμια να λυγίζουν,
στα όρια των χωραφιών κι εν μεσω άπνιας
τα μέτωπα των αγροτών δροσίζουν.
Πείτε μου εκείνες τις ιστορίες σας.

Φωτογραφίες δείξτε μου αυτών που Κυριακή
γεννήθηκαν κι εκείνων που εχουν πέσει,
από τη βάρκα λίγο πριν φτάσει στην ακτή,
γιατί η ζωή τους πια δεν τους αρέσει.

Τα τραγούδια πείτε μου που λετε την αυγή,
σαν σβήνουνε τα φώτα στην πλατεία.
Καθώς και τ' απογεύματα μετά την προσευχή
και πριν να ξεκινήσει η αλητεία.
Τα τραγούδια πείτε μου που λέτε την αυγή.

Αν συνεχίζουν πείτε μου κοιτώντας τη φωτιά,
οι άνθρωποι να κάθονται στις φτέρνες,
και αν οι ομορφότερες γυναίκες στα κρυφά,
κάτω απο τη γλώσσα εκτρέφουν σμέρνες.

Πείτε μου, ακόμα, αν έρχεται στην άκρη του χωριού
ο λύκος του θανάτου τους χειμώνες,
που σαν κουνούσε την ουρά το γάλα έπηζε
στα τρομαγμένα στήθη απ' τις λεχώνες.
Πείτε μου ακόμα αν έρχεται στην άκρη του χωριού.

Πείτε μου, μη βρέθηκε η σκάφη που, παλιά,
λουζόμουνα με ήλιο και με χιόνι
ή τα μαλλιά που φύλαξε απ' την πρώτη μου κουρά
η μάνα που ακόμα ρούχα απλώνει.

Το πτυελοδοχείο του Μπακούνιν το χυτό,
σύντροφοι, μήπως βρέθηκε και κείνο,
να φτύσω μέσα με θυμό που οι νέες εποχές
με κάνουνε να μοιάζω με κρετινο.





Αυτά είναι λοιπόν δύο ακόμη ακυκλοφόρητα τραγούδια του Θανάση που έχουν γίνει γνωστά μέσα από τις συναυλίες του. Αυτά είναι που έριξαν και λάδι στη φωτιά των φημών ότι ετοιμάζει και προσωπικό δίσκο πλην του δίσκου με τον Χαρούλη. Ουδείς εγγυάται ότι θα μπουν στον έναν ή στον άλλο δίσκο, όπως άλλωστε ουδείς εγγυάται ότι θα γίνουν και οι δύο δίσκοι (πάντως τελευταία ακούγεται ότι ο δισκος με Χαρούλη θα βγει το Μάη που σημαίνει υπολογίστε για Ιούλη και βλέπουμε...). Αναμένουμε.

ΥΓ: Άνοιξη γουέλ καμ. Καλό μήνα σε όλα τα πουλάκια. Μην ξεχάσεις να βάλεις "Μάρτη" στο χέρι να μην σε κάψει ο ήλιος και κυρίως μην ξεχάσεις εκεί μετά το Πάσχα να τον βάλεις σε κάποια γλάστρα ή κάποιο δέντρο για να το πάρουν τα χελιδόνια και να χτίσουν τη φωλιά τους...

10 σχόλια:

Μιχάλης Τσαντίλας είπε...

Γεια σου Στέργιε και καλό μήνα! Ο Θανάσης μια ζωή στο περίμενε μας έχει... :)

BΙΟΤΕΧΝΕΣ είπε...

Ο Σαν Μικέλε είχε ένα κόκκορα

ΤΩΝ ΑΔΕΡΦΩΝ Ταβιάνι

ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΕΧΕΙ ΕΜΠΝΕΥΣΤΕΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΑΥΤΟ, ΤΟ ΕΙΠΕ ΚΑΙ ΣΤΟ LIVE ΣΤΗΝ ΛΟΥΤΣΑ.

logia είπε...

για το Σιμούν μας είχε πει ο θανάσης οτι είναι ένας καταστροφικός νότιος και θερμός άνεμος της Αραβίας, ή της Αφρικής (?), που εμφανίζεται πρώτα σαν ένα μαύρο πυκνό σύννεφο και μπορεί να θάψει στην άμμο ολόκληρα καραβάνια... το άλλο εμπνευσμένο από ταινία των αδελφών Ταβιάνι...

Stepas είπε...

*Μιχάλης: Καλό μήνα φίλε! Χα χα! Σωστός. Όλο στο περίμενε. Τι να κάνεις; Έχει τους ρυθμούς του (και καλά κάνει βεβαίως). Χαιρετώ!

*ΒΙΟΤΕΧΝΕΣ: Έχεις δίκιο, έτσι ακριβώς είναι.

* logia: Σωστό. Βασικά είναι άνεμος που μεταφέρει άμμο από την έρημο προς τις Αραβικές χώρες. Συναντάται και στην Αφρική και στην Ασία νομίζω.

prigipessa είπε...

ήμουν κι εγώ εκεί. τέλεια...

Stepas είπε...

Τέλεια όντως!

george είπε...

Αυτά τα δυο θα είναι λογικά από οτι ακούω στον "Ελάχιστο Εαυτό", το δίσκο που ανεμένεται εντός Ιουνίου (ελπίζω!). Στις πρόσφατες συναυλίες έχει πει και δυο ακόμα που θα είναι στον "ελάχιστο εαυτό", το "Ποιος θα με θυμάται" με τη φωνή του Σιώτα και το "Αγιάζι" που στα live το τραγούδησε η Ζαμάνη. Καλός προβλέπεται ο δίσκος!!

Stepas είπε...

Ναι, είναι παλιό το ποστ και το έχουν ξεπεράσει οι εξελίξεις! Όντως, πλέον δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα δύο αυτά τραγούδια θα είναι στον "Ελάχιστο εαυτό" που στην καλύτερη περίπτωση θα κυκλοφορήσει τέλη Ιούνη και στη χειρότερη το Σεπτέμβρη.

Το "Ποιός θα με θυμάται" το είπε στο Θέατρο Πέτρας αλλά είναι γνωστό εδώ και καιρό αφού το παίζει αποκλειστικά ο "Μελωδία". Το τραγουδάει ο Φώτης Σιώτας που έχει κάνει και την ενορχήστρωση του δίσκου.

Το "Αγιάζι" το έχει παίξει μερικές φορές σε λάιβ του, ήδη από πέρυσι. Στο γιουτιούμπι υπάρχει τόσο με τη φωνή του ίδιου του Θανάση, όσο και με της Ζαμάνη. Το άκουσα στο Θέατρο Πέτρας και μου άρεσε πάρα πάρα πολύ! Μακάρι να μπει στον "Ελάχιστο εαυτό", αλλά άκουσα ότι ίσως και να μην μπει...

Στη συναυλία στο Μεταξοχώρι νομίζω είπε άλλα δύο ακυκλοφόρητα που μάλλον κι αυτά θα είναι στον "Ελάχιστο Εαυτό".

Αν βρω χρόνο θα κάνω ένα μάζεμα και θα αναρτήσω νεότερο ποστ με όλες αυτές τις πληροφορίες και αντίστοιχα ηχητικά ντοκουμέντα.

George σ’ευχαριστώ για το σχόλιο! Να’σαι καλά!

george είπε...

Στα άλλα δύο του Μεταξοχωρίου έχω μείνει λίγο πίσω, αφού μόνο στην Πέτρα τον είδα φέτος. Φαίνεται αρκετά καλός ο δίσκος, αλλά ελπίζω να μη μας πάει για Σεπτέμβρη, γιατί αυτό σημαίνει ότι το Θανάσης-Χαρούλης θα πάει ακοοοοομα πιο μετα. Ασε που μέχρι να βγει ο ελάχιστος εαυτός θα τα χουμε μαθει όλα απέξω, αλά Διάφανος! :P

Stepas είπε...

Νομίζω θα ’ναι καλός δίσκος. Όχι σαν το "Διάφανο" βέβαια, αλλά καλός!
:-)

Και όπως σωστά λες, μέχρι να βγει θα τα ξέρουμε όλα απ’έξω...

Αναμένουμε!