Άλλα δύο ακυκλοφόρητα του Θανάση

Επειδή παρατήρησα ότι αυτό εδώ το ποστ σχετικά με τον δίσκο που ετοιμάζει ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου με ερμηνευτή το Γιάννη Χαρούλη ενδιέφερε τελικά πολύ κόσμο (ομολογώ πως δεν το περίμενα, όταν το έφτιαχνα έλεγα από μέσα μου "ποιός θα κάτσει να το διαβάσει;"), ας ολοκληρώσουμε το θέμα με δύο ακόμη ακυκλοφόρητα τραγούδια του Θανάση.

• Σιμούν

Το πρωτοάκουσα στη συναυλία του Θανάση στη Λούτσα (κλικ), τον περασμένο Αύγουστο. Ένα πολύ όμορφο κομμάτι με εξαιρετική ενορχήστρωση και τη γνωστή στιχουργική του Παπακωνσταντίνου να μιλάει με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο για το χρόνο. Όπως θα τον ακούσετε να εξηγεί και ο ίδιος στην αρχή του βίντεο που ακολουθεί, Σιμούν ονομάζεται ένας καταστροφικός, ζεστός άνεμος της Αραβίας που μεταφέρει σκόνη και άμμο.

Σιμούν

Μουσική/Στίχοι/Ερμηνεία: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Ψέλνει στη Σιμωνόπετρα
κι ακούγεται στον Άδη μα οι τρομαγμένοι κάνουνε
πως τάχα δεν ακούν.

Κλέβει το χνούδι απ'τα παιδιά,
τα μονοπάτια σβήνει,
βαφτίζεται στην έρημο
και γίνεται Σιμούν.

Στέλνει καράβια στο γκρεμό,
τον ίσκιο ξεθωριάζει,
κάνει κι εμένα φρύγανο,
μα εμένα δε με νοιάζει.

Με το 'να χέρι στη χαρά
και τ' άλλο στην ομίχλη,
δεμένο με γλεντήσανε
τα λαίμαργα πουλιά.

Γυρεύω την πανσέληνο
να πέσει στο πηγάδι,
να κοιταχτώ, να θυμηθώ
πως ήμουνα παλιά.

Να θυμηθώ, να ξεχαστώ
να γίνω ερυθρελάτη
οι ρίζες μου στον ουρανό,
τα φύλλα στο κρεβάτι.

Να βρω κι εσάς αδέρφια μου,
που 'χετε ξεθυμάνει,
το φόβο και την ομορφιά
να βάλουμε μαζί.

Να πλύνουμε με το κρασί
τα νυσταγμένα μάτια
κι ύστερα να σαλπάρουμε
στη θάλασσα πεζοί.

Και τα παρτάλια οι σκέψεις μας,
πειρατική σημαία.
Όλα στραβά γινήκανε
και όλα είν' ωραία.

• Σαν Μικέλε (ή Ο Σαν Μικέλε είχε έναν κόκορα)

Το τραγούδι με το οποίο άνοιξε όλες τις συναυλίες της περιοδείας του το περασμένο καλοκαίρι. Προσωπικά το άκουσα τόσο στη συναυλία στο Θέατρο Πέτρας τον Ιούνη, όσο και στη Λούτσα. Ένα αρκετά "προσωπικό" τραγούδι, με πιο έντονη εσωτερικότητα σε σχέση με το Σιμούν.

Σαν Μικέλε

Μουσική/Στίχοι/Ερμηνεία: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Δε μ' αναγνωρίζετε γιατί έλειπα καιρό,
τα δάκρυά μου δεν σας λένε κάτι.
Λοιπόν, διηγηθείτε μου τι έγινε εδώ
να βρω ξανά του νήματος την άκρη.

Πείτε μου εκείνες τις ιστορίες σας,
που κάνουν τα καλάμια να λυγίζουν,
στα όρια των χωραφιών κι εν μεσω άπνιας
τα μέτωπα των αγροτών δροσίζουν.
Πείτε μου εκείνες τις ιστορίες σας.

Φωτογραφίες δείξτε μου αυτών που Κυριακή
γεννήθηκαν κι εκείνων που εχουν πέσει,
από τη βάρκα λίγο πριν φτάσει στην ακτή,
γιατί η ζωή τους πια δεν τους αρέσει.

Τα τραγούδια πείτε μου που λετε την αυγή,
σαν σβήνουνε τα φώτα στην πλατεία.
Καθώς και τ' απογεύματα μετά την προσευχή
και πριν να ξεκινήσει η αλητεία.
Τα τραγούδια πείτε μου που λέτε την αυγή.

Αν συνεχίζουν πείτε μου κοιτώντας τη φωτιά,
οι άνθρωποι να κάθονται στις φτέρνες,
και αν οι ομορφότερες γυναίκες στα κρυφά,
κάτω απο τη γλώσσα εκτρέφουν σμέρνες.

Πείτε μου, ακόμα, αν έρχεται στην άκρη του χωριού
ο λύκος του θανάτου τους χειμώνες,
που σαν κουνούσε την ουρά το γάλα έπηζε
στα τρομαγμένα στήθη απ' τις λεχώνες.
Πείτε μου ακόμα αν έρχεται στην άκρη του χωριού.

Πείτε μου, μη βρέθηκε η σκάφη που, παλιά,
λουζόμουνα με ήλιο και με χιόνι
ή τα μαλλιά που φύλαξε απ' την πρώτη μου κουρά
η μάνα που ακόμα ρούχα απλώνει.

Το πτυελοδοχείο του Μπακούνιν το χυτό,
σύντροφοι, μήπως βρέθηκε και κείνο,
να φτύσω μέσα με θυμό που οι νέες εποχές
με κάνουνε να μοιάζω με κρετινο.

Αυτά είναι λοιπόν δύο ακόμη ακυκλοφόρητα τραγούδια του Θανάση που έχουν γίνει γνωστά μέσα από τις συναυλίες του. Αυτά είναι που έριξαν και λάδι στη φωτιά των φημών ότι ετοιμάζει και προσωπικό δίσκο πλην του δίσκου με τον Χαρούλη. Ουδείς εγγυάται ότι θα μπουν στον έναν ή στον άλλο δίσκο, όπως άλλωστε ουδείς εγγυάται ότι θα γίνουν και οι δύο δίσκοι (πάντως τελευταία ακούγεται ότι ο δισκος με Χαρούλη θα βγει το Μάη που σημαίνει υπολογίστε για Ιούλη και βλέπουμε...). Αναμένουμε.

ΥΓ: Άνοιξη γουέλ καμ. Καλό μήνα σε όλα τα πουλάκια. Μην ξεχάσεις να βάλεις "Μάρτη" στο χέρι να μην σε κάψει ο ήλιος και κυρίως μην ξεχάσεις εκεί μετά το Πάσχα να τον βάλεις σε κάποια γλάστρα ή κάποιο δέντρο για να το πάρουν τα χελιδόνια και να χτίσουν τη φωλιά τους...