Τετάρτη 16 Μαρτίου 2011

Κρυμμένα διαμάντια #23 - Το "Ρώσικά μου μάτια" του Ρασούλη

Δεν ήθελα να είναι τόσο λυπηρή η αφορμή για να αναφερθώ σε αυτό το τραγούδι, αλλά έτσι τα φέρνει η ζωή...

Φυσικά και τα κρυμμένα διαμάντια της δισκογραφίας του Μανώλη Ρασούλη είναι πάρα πολλά. Για πολλούς λόγους. Αν και έκανε κάποιες από τις κορυφαίες επιτυχίες όλων των εποχών, τόσο από καλλιτεχνικής όσο και από εμπορικής άποψης, παρολαυτά, όντας άνθρωπος αντισυμβατικός, συγκρουσιακός, ιδεολόγος, δεν θα μπορούσε να μην παραμεριστεί από τις δισκογραφικές εταιρίες ή και ο ίδιος να κινείται σκόπιμα στο μεταίχμιο του περιθωρίου. Έτσι πολλά από τα καλύτερα τραγούδια του είναι καλά κρυμμένα μέσα σε δίσκους που είτε δεν κυκλοφορούν πια είτε είναι άγνωστοι στο ευρύ κοινό.

Θα επανέλθω σε αυτά με επόμενες αναρτήσεις. Σήμερα όμως ήθελα να μιλήσω για το "Ρώσικά μου μάτια", αυτό το απίστευτο τραγούδι που με συνεπήρε από την πρώτη κιόλας ακρόαση. Το ανακάλυψα γύρω στο 2004, μέσα από μια συλλογή του Μελωδία FM για την οποία σε έχω ζαλίσει εδώ (τι μας μάθαινε κάποτε ο Μελωδίας και πού κατάντησε τώρα... τεσπα...). Είναι ένα απ’τα αγαπημένα μου τραγούδια έβερ και δεν θα ξεχάσω ποτέ πόσες και πόσες φορές το άκουγα απανωτά τον πρώτο καιρό.

Το κομμάτι βρίσκεται στο δίσκο "Τι γυρεύεις μες στην Κίνα Τσάκι Τσαν" που κυκλοφόρησε το 2000. Το ερμηνεύει μοναδικά ο Ορφέας Περίδης, με όλο το λυρισμό και την ευαισθησία του, ενώ η μουσική είναι του Πέτρου Βαγιόπουλου, που αν δεν σου λέει τίποτα το όνομά του, μάθε ότι είναι ο δημιουργός του πασίγνωστου Πότε Βούδας πότε Κούδας.



Ρώσικά μου μάτια

Μουσική: Πέτρος Βαγιόπουλος
Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης
Πρώτη εκτέλεση: Ορφέας Περίδης
Δίσκος: "Τι γυρεύεις μες στην Κίνα Τσάκι Τσαν" (2000)

Φλόγα μου ξανθή, στέππα σκοτεινή κι άγιο μου κορμί
Σε έχω ερωτευτεί, με σφιγμένα δόντια ρωτώ γιατί
Ααα, με βουβή κραυγή
Ααα, κλαίει η σιωπή
Μείνε σε ικετεύω μη πας σ' αυτούς
θαρθω να σε γυρεύω στα σπίτια τους
Ότι έχω χτίσει το 'χεις γκρεμίσει
Ααα, τι πικρή στιγμή
Ααα, που είναι η πληρωμή

Δόξα μου παλιά, πύρινη αγκαλιά, σφίγγεις τη θηλιά

Δόλιο μου εγώ, ρωσικά μου μάτια αιμοραγώ
Ααα, τι πικρή στιγμή
Ααα, που είναι η πληρωμή
Μείνε σε ικετεύω μη πας σ' αυτούς
θαρθω να σε γυρεύω στα σπίτια τους
ʼφου είσαι θύμα και εγώ είμαι θύμα
Ααα, τι βαθιά πληγή
Ααα, πάθος και ντροπή

Το ακούς εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=fi8C5XuXu9c

~~~
Όλες οι αναρτήσεις της στήλης "Κρυμμένα διαμάντια": κλικ

4 σχόλια:

CunduLunaVini είπε...

Πράγματι,πολύ ωραίο τραγούδι!!
Κρίμα που έφυγε έτσι ο άνθρωπος αυτός..

Stepas είπε...

Πραγματικά κρίμα. Ο άνθρωπος του οποίου τους στίχους θα τραγαουδάνε και τα εγγόνια μας, απολύθηκε από το κρατικό ραδιόφωνο λίγες μέρες πριν το θάνατό του και έφυγε ξεχασμένος από το επίσημο κράτος...

crispy είπε...

Υπεροχο τραγουδι.Εξαιρετικη ερμηνεια απο τον Ορφεα Περιδη.

Stepas είπε...

Συμφωνούμε απολύτως!