Για μένα, το καλύτερο πρόγραμμα που έχει παρουσιάσει όλα αυτά τα χρόνια ο Γιάννης Χαρούλης. Πολύ καλή και ανανεωμένη μπάντα (επιτέλους τα απαραίτητα πνευστά μπήκαν στη θέση του σαξόφωνου!), μεγάλη γκάμα επιλογών με αρκετό φρεσκάρισμα στο setlist και απίστευτη διάθεση από τον κόσμο που δεν ήταν λίγες οι φορές που σηκώθηκε είτε για να χορέψει είτε για να χειροκροτήσει!
Μα να του σπάσει η χορδή στο λαούτο τρεις φορές; Την πρώτη το ρίξαμε στην ψιλοκουβέντα μέχρι να τη βάλει ενώ η μπάντα τζάμαρε, τη δεύτερη ο Παύλος Συνοδινός (κιθάρα) είχε έτοιμο το τραγουδάκι για να καλύψει το κενό (Το ’69 με κάποιο φίλο), την τρίτη έγινε στο Βοσκαρουδάκι αμούστακο πάνω που είχε ξεσηκωθεί ο κόσμος. Συνέχισε να παίζει χωρίς αυτήν, εμφανώς απογοητευμένος, μπέρδεψε τα λόγια, αλλά ποιός νοιάστηκε; Όλοι στον αέρα!
4 σχόλια:
http://www.youtube.com/watch?v=zHIIncZ8Gk0
Α-να-γειά-σου
;-)
Ε όχι κ το καλύτερο πρόγραμμα...Ο Λάμπης είναι αναντικατάστατος κ όσο για τον Χουντή μπορεί να έπαιζε μόνο σαξόφωνο κ φλογέρα μα είναι μεγάλος παίχτης.Ο Γιάννης έχει παραμένει στάσιμος.Εγώ δεν είδα κατι φρέσκο.
Περί ορέξεως... λόγος ουδείς!
Προσωπικά είχα βαρεθεί πάρα πολύ την προηγούμενη μπάντα και το πρόγραμμα εκείνο που ήταν σχεδόν ίδιο επί 3 χρόνια. Μια χαρά μουσικός είναι ο Χουντής βεβαίως (και ποιός είμ'εγώ που θα τον κρίνει στο κάτω-κάτω), απλά στα δικά μου αυτιά ο ήχος του σαξόφωνου σε τραγούδια με έντονα παραδοσιακά ηχοχρώματα είχε αρχίσει να με κουράζει πολύ. Κι ο Λάμπης μια χαρά, αλλά ουδείς αναντικατάστατος. Κι ο Συνοδινός που έχει τώρα είναι πάρα πολύ καλός! Φυσικά δεν τίθεται θέμα επιχειρημάτων. Εσένα το νέο σχήμα δεν σε έπεισε, εμένα μου άρεσε. Γούστα...
:-)
Δημοσίευση σχολίου