Μουσική - Στίχοι - Ερμηνεία: Ορφέας Περίδης
(Στο τραγούδι Σεπτέμβριος τους στίχους συνυπογράφει ο Θεόδωρος Πετράκογλου. Στο τραγούδι Νοέμβριος οι στίχοι προέρχονται από κείμενο του Ηλία Αναγνωστάκη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό της Καθημερινής 7 Ημέρες, την Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2001)
Ενορχήστρωση: Γιώτης Κιουρτσόγλου
Εικαστικό εξώφυλλου: Εύη Θεμελή
Κυκλοφορία: 2/2011 (7 - Επτά)
Το πλαίσιο: Ο Ορφέας Περίδης έχει το συνήθειο να εμφανίζεται ξαφνικά και πάντα ήσυχα, όσο ξαφνικά και ήσυχα εξαφανίζεται. Πάνω που λες «πού χάθηκε», αντιλαμβάνεσαι ότι ξαναχτυπά σαν αιώνιος Ρομπέν των Δασών (ή Δον Κιχότης;) μέσα σε μια φωνακλάδικη και πολυλογού ελληνική τραγουδοποιία. Έτσι και φέτος, κλείνοντας περί τα 20 χρόνια στη δισκογραφία, εμφανίστηκε ξαφνικά με έναν δίσκο που ξεκίνησε να τον γράφει πριν 5 ολόκληρα χρόνια, εμπνευσμένος από ένα ακόμα παλιότερο (2000) αφιέρωμα του περιοδικού 7 Ημέρες της Καθημερινής στους μήνες.
Ο δίσκος: Δώδεκα τραγούδια, ένα για κάθε μήνα του έτους, απ’τον Ιανουάριο ως τον Δεκέμβριο. Θα ακούσεις ιστορίες για τον Αϊ-Γιώργη που σκότωσε το δράκο και λευτέρωσε τα νερά, για την παιδοκλέφτρα Λάμια, για τα αρχαία Ανθεστήρια, για τον Τζακ και τη φασολιά, για τους καλικαντζάρους, για την μικρομάνα του Χριστού, για τον Αϊ-Λια. Θα μυρίσεις άνθη, κρασί, χώμα, δέντρα, γαριφαλόσκονη, αρμύρα, αμπέλια, δυόσμο, άσπρα ρόδα. Ο Ορφέας Περίδης, για δεύτερη συνεχόμενη δισκογραφική δουλειά, αφήνει στην άκρη τα μπουζούκια και τους τζουράδες και κρατά την «παραμυθένια», «δυτική» πλευρά του παρουσιάζοντας ένα album που μοιάζει με παιδική ζωγραφιά, με λαογραφία, με δημιούργημα βυζαντινού ξυλογλύπτη που περιπλανιέται κάπου στην Κεντρική Ευρώπη. Η ευαισθησία, η γλυκύτητα και η μελωδικότητα αυτού του τραγουδοποιού, όπως και η εκπληκτική αγγελική ερμηνεία του, θα έπρεπε να μας κάνουν να νιώθουμε τυχεροί που παρεμβαίνει στις πολύβουες ζωές μας αραιά και πού και μας χαρίζει μουσικά ταξίδια...
Τα τραγούδια που ξεχώρισες: "Φεβρουάριος", "Ιανουάριος", "Αύγουστος", "Δεκέμβριος", "Μάιος", "Απρίλιος" και πολύ μ’άρεσε κι εκείνο το τροπάριο "Νοέμβριος" που θρηνεί τα χάλια της γενιάς του Πολυτεχνείου με θλιμμένο και λιτό χιούμορ. Γενικώς κάθε τραγούδι έχει την ομορφιά του όπως και ο κάθε μήνας άλλωστε...
Με δυο λόγια: Παρότι η θεματολογία απαιτεί μελέτη για να κατανοηθούν οι στίχοι (μην ψάχνεις δηλ για ραδιοφωνικά σουξέ εδώ μέσα), παρότι υπάρχουν και αμήχανες στιγμές, παρότι η τόση αναφορά σε στοιχεία της ελληνικής παράδοσης (άρα και της θρησκείας) ίσως κουράζει, θεωρώ το δίσκο αυτό ένα πραγματικό κειμήλιο, μια πρωτότυπη και φοβερά καλοδουλεμένη ιδέα.
Artwork: Καταπληκτικό το εικαστικό της Εύης Θεμελή και απόλυτα ταιριαστό με το όλο ύφος του δίσκου, ωστόσο, από εκεί και πέρα, το ένθετο και η γενικότερη συσκευασία δεν είναι κάτι πέρα από τα απολύτως απαραίτητα και συνηθισμένα.
Να τον αποκτήσω; Φυσικά και να αφιερώσεις χρόνο στην ακρόαση. Η ψυχούλα σου θα σε ευγνωμονεί!
Χρήσιμα λίνκια: Δελτίο Τύπου του δίσκου, Σελίδα στο facebook
Αναλυτικό άρθρο για το δίσκο εδώ
1 σχόλιο:
Brasserie
Δημοσίευση σχολίου