... και μοναχός μου τραγουδώ, με ένα ραδιόφωνο φτηνό
στην αγκαλιαααα
στην αγκαλιαααα
Θυμάσαι που λέγαμε ότι κάτι παίζει φέτος με την τελευταία μπουάτ της Αθήνας, την Απανεμιά, αφού δεν έχει ανοίξει ακόμα; Τι; Δεν θυμάσαι; Ε γι' αυτό τα 'χουμε τα λίνκια (μουχαχα).
Σάββατο, 10.53μμ. Με τους κολλητούς είμαστε στα τηλέφωνα "Να βγούμε να μην βγούμε" και "Έχουμε διαβάσματα" και "Αύριο έχει μπάλα οπότε θα τα πούμε έτσι κι αλλιώς" και "Άντε μωρέ πάμε κάπου" κλπ. Λέω από μέσα μου: Δεν παίρνω ένα τηλεφωνάκι στην Απανεμιά έτσι κι αλλιώς να δω ΜΠΑΣ ΚΑΙ ανοίξανε; Και λέει ο άλλος μου εαυτός: τι τηλέφωνο να πάρεις ρε κακομοίρη, αφού έχεις πάει δύο φορές και την βρήκες κλειστή με την επιγραφή "Ανοίγουμε τέλη Οκτώβρη" και φυσικά δεν άνοιξε και από τότε είχανε βάλει τηλεφωνητή που έλεγε "Μπουάτ Απανεμιά, Θόλου 4 Πλάκα. Σε λίγες μέρες θα σας ενημερώσουμε πότε θα ανοίξουμε. Ευχαριστούμε" και οι μέρες περνάγαν και ενημέρωση καμιά...
Εγώ όμως πήρα γιατί είμαι ξεροκέφαλος και τον μέσα μου εαυτό δεν τον ακούω μερικές φορές. Παίρνω τηλέφωνο. Πρώτο τουτ, δεύτερο τουτ, τρίτο τουτ. Ωχ, σκέφτομαι, πάλι πενταφυλλία στα τουτ θα κάνουμε και θα βγει ο τηλεφωνητής. Και τελειώνουν τα τουτ και βγαίνει ο τηλεφωνητής. "Μπουάτ Απανεμιά, Θόλου 4 Πλάκα", ωχ, ξανασκέφτομαι, πάλι θα μας ενημερώσουν ότι θα μας ενημερώσουν πότε θα ανοίξουν... Βιάστηκα όμως. Διότι ο τελεφωνητής (ο Θεόφιλος δηλαδής - γειά σου ρε Θεόφιλε που μου παίζεις πάντα το "Ταα σπίτιαααα ειναι χαμηλάααα") συνέχισε και είπε και ελάλησε:
Ελπίζω μόνο να μην έχει αλλάξει η σύνθεση των καλλιτεχνώνε. Γιατί τόσους μήνες αδικαιολογήτως κλειστό ένα τόσο πετυχημένο μαγαζί, μου δημιουργεί αρνητική διαίσθηση...
ΥΓ: Το ποιός είναι ο Παρασκευάς σε άλλο επεισόδιο. Μείνετε συντονισμένοι.
Σάββατο, 10.53μμ. Με τους κολλητούς είμαστε στα τηλέφωνα "Να βγούμε να μην βγούμε" και "Έχουμε διαβάσματα" και "Αύριο έχει μπάλα οπότε θα τα πούμε έτσι κι αλλιώς" και "Άντε μωρέ πάμε κάπου" κλπ. Λέω από μέσα μου: Δεν παίρνω ένα τηλεφωνάκι στην Απανεμιά έτσι κι αλλιώς να δω ΜΠΑΣ ΚΑΙ ανοίξανε; Και λέει ο άλλος μου εαυτός: τι τηλέφωνο να πάρεις ρε κακομοίρη, αφού έχεις πάει δύο φορές και την βρήκες κλειστή με την επιγραφή "Ανοίγουμε τέλη Οκτώβρη" και φυσικά δεν άνοιξε και από τότε είχανε βάλει τηλεφωνητή που έλεγε "Μπουάτ Απανεμιά, Θόλου 4 Πλάκα. Σε λίγες μέρες θα σας ενημερώσουμε πότε θα ανοίξουμε. Ευχαριστούμε" και οι μέρες περνάγαν και ενημέρωση καμιά...
Εγώ όμως πήρα γιατί είμαι ξεροκέφαλος και τον μέσα μου εαυτό δεν τον ακούω μερικές φορές. Παίρνω τηλέφωνο. Πρώτο τουτ, δεύτερο τουτ, τρίτο τουτ. Ωχ, σκέφτομαι, πάλι πενταφυλλία στα τουτ θα κάνουμε και θα βγει ο τηλεφωνητής. Και τελειώνουν τα τουτ και βγαίνει ο τηλεφωνητής. "Μπουάτ Απανεμιά, Θόλου 4 Πλάκα", ωχ, ξανασκέφτομαι, πάλι θα μας ενημερώσουν ότι θα μας ενημερώσουν πότε θα ανοίξουν... Βιάστηκα όμως. Διότι ο τελεφωνητής (ο Θεόφιλος δηλαδής - γειά σου ρε Θεόφιλε που μου παίζεις πάντα το "Ταα σπίτιαααα ειναι χαμηλάααα") συνέχισε και είπε και ελάλησε:
"Θα ανοίξουμε την Πέμπτη 28 Ιανουαρίου"!!
γιουπιιιιιιιιιι
Ηθικό δίδαγμα: το βιαστικό πουλί (του νότου) απ' τα μαλλιά του πιάνεται. (άσχετο)
Συμπέρασμα: Μην διακόπτεις τους άλλους πριν τελειώσουν τη φράση τους ακόμη και αν είναι τηλεφωνητές.
Συμπέρασμα: Μην διακόπτεις τους άλλους πριν τελειώσουν τη φράση τους ακόμη και αν είναι τηλεφωνητές.
Ελπίζω μόνο να μην έχει αλλάξει η σύνθεση των καλλιτεχνώνε. Γιατί τόσους μήνες αδικαιολογήτως κλειστό ένα τόσο πετυχημένο μαγαζί, μου δημιουργεί αρνητική διαίσθηση...
Παρασκευά Παρασκευά, χόρεψε μία ζεϊμπεκιά, ρίξε και μια τσιφτετελιά, καπάκι έναν καρσιλαμά, αφού είσα ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ!
ΥΓ: Το ποιός είναι ο Παρασκευάς σε άλλο επεισόδιο. Μείνετε συντονισμένοι.
