Συνέντευξη με τον Βασίλη Φλώρο

Βασίλης Φλώρος @ Πυρήνας (21/11/2011, φωτο: JoaN)

"Πρέπει σαφώς αυτό που βγαίνει από μέσα σου να μην το λογοκρίνεις. Ταυτόχρονα όμως πρέπει να αφορά και αυτούς που σε ακούνε, να εκφράζει τα βασανάκια τους. Αν συνδυαστούν αυτά τα δύο, το γλυκό έχει δέσει."

"(...)στο χώρο αυτό συγκρούονται οι ματαιοδοξίες των ανθρώπων. Κι επειδή υπάρχει και η ματαιοδοξία και το χρήμα, πολλές φορές υπερισχύει το υπερεγώ (...)"

"Εγώ ζητάω να γίνομαι καλύτερος μέσα απ’ τη μουσική. Άμα λειτουργώ με τα target groups θα είμαι επιχειρηματίας, δεν θα είμαι καλλιτέχνης και αυτό θα έχει αποτέλεσμα και στη δουλειά μου. (...) δεν πιστεύω ότι το σύστημα λειτουργεί διαφορετικά για τον Νταλάρα απ’ ό,τι λειτουργεί για άλλους που έχουν τον φερετζέ του προοδευτισμού…"

"Αν το υλικό αυτής της γενιάς έχει την ποιότητα, το βάρος και τη δύναμη να εκφράσει τη δύσκολη καθημερινότητα των ανθρώπων, τότε σίγουρα θα μπορέσει να σταθεί. Να μην είναι όμως επιτηδευμένο."

"Ο άνθρωπος δεν πρέπει να ξεχνάει ότι είναι Πολίτης."

Όλη τη συνέντευξη τη διαβάζεις εδώ.

~~~

http://www.facebook.com/vassilisfloros

http://www.youtube.com/watch?v=2grljfHkLBU

http://www.youtube.com/watch?v=GqFL0V6KqPM

~~~

Στις όχθες της αυγής - Βασίλης Φλώρος

• Στις όχθες της αυγής

Μουσική-Στίχοι: Βασίλης Φλώρος
Ερμηνεία: Γιώργος Νταλάρας, Δημήτρης Ζερβουδάκης, Δημήτρης Μυστακίδης, Ανατολή Μαργιόλα, Βασίλης Φλώρος
Ενορχηστρώσεις: Βασίλης Φλώρος με τη συνδρομή του Γ. Νταλάρα και των μουσικών
Κυκλοφορία: 5/2010 (Legend)

Το πλαίσιο: Ο 1oς δίσκος του 28χρονου τραγουδοποιού (και μαθηματικού) Βασίλη Φλώρου. Το 2005 έρχεται σε επαφή με τη Δ.Γαλάνη, αλλά τελικά περνά λίγος καιρός ακόμα μέχρι να αποφασίσει το πρώτο του δισκογραφικό βήμα. Με παρότρυνση του Θ.Παπακωνσταντίνου προχωρά τα τραγούδια του και τα παρουσιάζει σε σκηνές της Αθήνας. Ο ίδιος τον φέρνει σε επαφή με τους σπουδαίους μουσικούς που παίζουν και στο δίσκο (Σιώτας, Μυστακίδης, Αποστολάκης κ.ά.). Τελικά, με την καθοριστική βοήθεια του Γ.Νταλάρα, οι "Όχθες της αυγής" κυκλοφορούν τον Μάη του 2010.
Ο δίσκος: Ένα εξαιρετικό ντεμπούτο άλμπουμ. Άρτια παραγωγή, τραγούδια με λόγο ύπαρξης.
Τα τραγούδια που ξεχώρισες: Προσκυνώ γι’αυτό το δαιμονισμένο νεο-ρεμπέτικο που λέγεται "Στη δρακότρυπα"! Από εκεί και πέρα, εξαιρετικά και τα "Ο ταξιδιώτης", "Γεμιτζής", "Το κρυφό μανδράκι", "Η Γη γυρίζει φάλτσα", "Του μετανάστη".

Artwork: Το βιβλιαράκι κοσμούν εξαιρετικές φωτογραφίες από το αρχείο του Δημήτρη Λέτσιου, απολύτως ταιριαστές με το περιεχόμενο των τραγουδιών.
Να τον αποκτήσω; Βεβαίως!

Αναλυτικό άρθρο για το δίσκο εδώ