Στη μηνιαία στήλη με τίτλο "Κρυμμένα διαμάντια" θα παρουσιάζονται τραγούδια που ουδέποτε έγιναν "σουξέ", αλλά παρολαυτά είναι αξιόλογα και τίποτα δεν έχουν να ζηλέψουν από άλλα που είναι γνωστά σε όλους. Τραγούδια που ατύχησαν να μην πολυπαίζονται από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς, τραγούδια που θεωρούνταν "συμπληρώματα" για να κλείσει η 14άδα ή 12 άδα ενός δίσκου, τραγούδια που και οι ίδιοι οι τραγουδιστές, στων οποίων την προσωπική δισκογραφία ανήκουν, δεν τα στήριξαν στις ζωντανές τους εμφανίσεις. Ψάχνουμε και βρίσκουμε λοιπόν "διαμάντια στα σκουπίδια και στον υπόνομο", όπως λέει και η Μαριανίνα Κριεζή. Ψάχνουμε για τα λεγόμενα "αδικημένα τραγούδια".
Τουλάχιστον στη δική μου τη γενιά (και κάτω) το τραγούδι αυτό δεν είναι καθόλου γνωστό. Ούτε και στα ραδιόφωνα το πολυακούω δυστυχώς, όπως και πολλά άλλα υπέροχα της Αρλέτας, αν και φέτος, έστω και ευκαιριακά λόγω της ασθένειας που πέρασε πρόσφατα και της επανεμφάνισής της στη δισκογραφία και τα live, ακούμε πολύ Αρλέτα σε αρκετούς σταθμούς.
Από τον ίδιο δίσκο απείρως πιο γνωστό είναι το μικρό αριστούργημα "Ο λύκος" (πόσο το λατρεύω!!!).
Να πας οπωσδήποτε πάντως στο "Σταυρό του Νότου" και να τη δεις με το Λάκη Παπαδόπουλο. Το πρόγραμμα είναι εξαιρετικό και θα ακούσεις και το εν λόγω τραγούδι σε μία καταπληκτική εκτέλεση, τολμώ να πω πολύ ανώτερη από τη δισκογραφημένη.
Από τον ίδιο δίσκο απείρως πιο γνωστό είναι το μικρό αριστούργημα "Ο λύκος" (πόσο το λατρεύω!!!).
Να πας οπωσδήποτε πάντως στο "Σταυρό του Νότου" και να τη δεις με το Λάκη Παπαδόπουλο. Το πρόγραμμα είναι εξαιρετικό και θα ακούσεις και το εν λόγω τραγούδι σε μία καταπληκτική εκτέλεση, τολμώ να πω πολύ ανώτερη από τη δισκογραφημένη.
Το καφενείο
Μουσική: Αρλέτα
Στίχοι: Αρλέτα
Πρώτη εκτέλεση: Αρλέτα
Δίσκος: "Ένα καπέλο γεμάτο τραγούδια" (1981)
Καθίσαμε στο ίδιο καφενείο
Είχε μια δίγλωσση ταμπέλα ανορθόγραφη
Και μιαν ατμόσφαιρα χαμένη ανυπόγραφη
Το σάντουιτς όσο μιας βδομάδας νοίκι
Τότε που ακάθεκτος τραβούσες προς τη νίκη
Καθίσαμε στο ίδιο καφενείο
Άνοιξη μύριζε είχε πάρει να νυχτώνει
κοίταξες μάταια για το γνώριμο γκαρσόνι
είχε μονάχα νεσκαφέ τέρμα το μπρίκι
Στο διπλανό τραπέζι ούζο με φιστίκι
Καθίσαμε στο ίδιο καφενείο
Το τελευταίο λάθος μας αυτή η συνάντηση
Λύση δεν βρέθηκε ούτε δόθηκε απάντηση
Ο ήλιος έγειρε και οι σκιές μακρύνανε
Κάποιες αδέξιες ερωτήσεις που δε γίνανε
Μουσική: Αρλέτα
Στίχοι: Αρλέτα
Πρώτη εκτέλεση: Αρλέτα
Δίσκος: "Ένα καπέλο γεμάτο τραγούδια" (1981)
Καθίσαμε στο ίδιο καφενείο
Είχε μια δίγλωσση ταμπέλα ανορθόγραφη
Και μιαν ατμόσφαιρα χαμένη ανυπόγραφη
Το σάντουιτς όσο μιας βδομάδας νοίκι
Τότε που ακάθεκτος τραβούσες προς τη νίκη
Καθίσαμε στο ίδιο καφενείο
Άνοιξη μύριζε είχε πάρει να νυχτώνει
κοίταξες μάταια για το γνώριμο γκαρσόνι
είχε μονάχα νεσκαφέ τέρμα το μπρίκι
Στο διπλανό τραπέζι ούζο με φιστίκι
Καθίσαμε στο ίδιο καφενείο
Το τελευταίο λάθος μας αυτή η συνάντηση
Λύση δεν βρέθηκε ούτε δόθηκε απάντηση
Ο ήλιος έγειρε και οι σκιές μακρύνανε
Κάποιες αδέξιες ερωτήσεις που δε γίνανε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου