Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

Στις όχθες της αυγής - Βασίλης Φλώρος


Μουσική-Στίχοι: Βασίλης Φλώρος
Ερμηνεία: Γιώργος Νταλάρας, Δημήτρης Ζερβουδάκης, Δημήτρης Μυστακίδης, Ανατολή Μαργιόλα, Βασίλης Φλώρος
Ενορχηστρώσεις: Βασίλης Φλώρος με τη συνδρομή του Γ. Νταλάρα και των μουσικών
Κυκλοφορία: 5/2010 (Legend)



Το πλαίσιο: Ο 1oς δίσκος του 28χρονου τραγουδοποιού (και μαθηματικού) Βασίλη Φλώρου. Το 2005 έρχεται σε επαφή με τη Δ.Γαλάνη, αλλά τελικά περνά λίγος καιρός ακόμα μέχρι να αποφασίσει το πρώτο του δισκογραφικό βήμα. Με παρότρυνση του Θ.Παπακωνσταντίνου προχωρά τα τραγούδια του και τα παρουσιάζει σε σκηνές της Αθήνας. Ο ίδιος τον φέρνει σε επαφή με τους σπουδαίους μουσικούς που παίζουν και στο δίσκο (Σιώτας, Μυστακίδης, Αποστολάκης κ.ά.). Τελικά, με την καθοριστική βοήθεια του Γ.Νταλάρα, οι "Όχθες της αυγής" κυκλοφορούν τον Μάη του 2010.
Ο δίσκος: Ένα εξαιρετικό ντεμπούτο άλμπουμ. Άρτια παραγωγή, τραγούδια με λόγο ύπαρξης.
Τα τραγούδια που ξεχώρισες: Προσκυνώ γι’αυτό το δαιμονισμένο νεο-ρεμπέτικο που λέγεται "Στη δρακότρυπα"! Από εκεί και πέρα, εξαιρετικά και τα "Ο ταξιδιώτης", "Γεμιτζής", "Το κρυφό μανδράκι", "Η Γη γυρίζει φάλτσα", "Του μετανάστη".
Artwork: Το βιβλιαράκι κοσμούν εξαιρετικές φωτογραφίες από το αρχείο του Δημήτρη Λέτσιου, απολύτως ταιριαστές με το περιεχόμενο των τραγουδιών.
Να τον αποκτήσω; Βεβαίως!

Αναλυτικό άρθρο για το δίσκο εδώ

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ωραίος ο καλλιτέχνης, όμορφες ενορχηστρώσεις, μελωδίες και στίχοι αλλά είναι υπερβολικά επηρεασμένος από το Θανάση κατ' εμέ.
Ελπίζω στις επόμενες δουλειές του να αποκτήσει το δικό του στίγμα.

Stepas είπε...

Συμφωνούμε σε μεγάλο βαθμό. Απλά μένω στο ταλέντο του, που είναι εμφανές, διότι θεωρώ λογικό να έχει ακόμα κάποιες ανεπεξέργαστες επιρροές οι οποίες μάλιστα είναι απαραίτητο να "φύγουν" απο πάνω του στον πρώτο του δίσκο για να μπορέσει στους επόμενους να διαμορφώσει το εντελώς δικό του στίγμα. Πάντως πράγματι σε αρκετά απ’τα τραγούδια του νιώθεις σαν να ακούς Θανάση.