Όπως είχα πει και στο εισαγωγικό σημείωμα, στο "Τραγουδιστάν" θα υπάρχει η σταθερή στήλη με τίτλο "Κρυμμένα διαμάντια", όπου θα παρουσιάζονται τραγούδια που ουδέποτε έγιναν "σουξέ", αλλά παρολαυτά είναι αξιόλογα και τίποτα δεν έχουν να ζηλέψουν από άλλα που είναι γνωστά σε όλους. Τραγούδια που ατύχησαν να μην πολυπαίζονται από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς, τραγούδια που θεωρούνταν "συμπληρώματα" για να κλείσει η 14άδα ή 12 άδα ενός δίσκου, τραγούδια που και οι ίδιοι οι τραγουδιστές, στων οποίων την προσωπική δισκογραφία ανήκουν, δεν τα στήριξαν στις ζωντανές τους εμφανίσεις. Ψάχνουμε και βρίσκουμε λοιπόν "διαμάντια στα σκουπίδια και στον υπόνομο", όπως λέει και η Μαριανίνα Κριεζή. Ψάχνουμε για τα λεγόμενα "αδικημένα τραγούδια".
Ντεμπούτο σήμερα λοιπόν για τη στήλη "Κρυμμένα διαμάντια" με την παρουσίαση του τραγουδιού "Ο ίσιος δρόμος" του Ορφέα Περίδη.
"Ο ίσιος δρόμος"
Μουσική: Ορφέας Περίδης
Στίχοι: από ποίηση του Κωστή Παλαμά
Ερμηνεία: Ορφέας Περίδης
Δίσκος: "Δεν ξέρω παρά να τραγουδώ" (βιβλίο-cd, 2005)
Ακούστε το:
Το Σεπτέμβρη του 2003 το Πανεπιστήμιο Αθήνας υλοποίησε μία εξαιρετική ιδέα. Κάλεσε 19 σύγχρονους συνθέτες να μελοποιήσουν στίχους του Κωστή Παλαμά. Ήταν η πρώτη φορά που συνθέτες της νεότερης γενιάς εργάστηκαν πάνω στην ποίηση του Παλαμά, ενώ και γενικότερα η δουλιά αυτή ίσως να ήταν η πρώτη τέτοιου μεγέθους πάνω στον σπουδαίο μας ποιητή.
Τα τραγούδια που δημιουργήθηκαν από την πρωτοβουλιά αυτή του Πανεπιστημίου Αθήνας παρουσιάστηκαν το Σεπτέμβρη του 2003 στην αυλή του παλιού Πανεπιστημίου στην Πλάκα. Από τις ηχογραφήσεις εκείνης της βραδιάς δημιουργήθηκε ένα cd που μαζί με ένα βιβλίο αποτέλεσε τη συλλογή "Δεν ξέρω παρά να τραγουδώ".
Τα τραγούδια που δημιουργήθηκαν από την πρωτοβουλιά αυτή του Πανεπιστημίου Αθήνας παρουσιάστηκαν το Σεπτέμβρη του 2003 στην αυλή του παλιού Πανεπιστημίου στην Πλάκα. Από τις ηχογραφήσεις εκείνης της βραδιάς δημιουργήθηκε ένα cd που μαζί με ένα βιβλίο αποτέλεσε τη συλλογή "Δεν ξέρω παρά να τραγουδώ".
Στη συλλογή αυτή, το εναρκτήριο κομμάτι του δίσκου ήταν "Ο ίσιος δρόμος", η προσπάθεια του Ορφέα Περίδη να προσεγγίσει στίχους του Κωστή Παλαμά. Το αποτέλεσμα, κάτι παραπάνω από ικανοποιητικό. Ο Περίδης έφτιαξε μία κιθαριστική μπαλάντα με υπέροχη μελωδία όπου με το λιτό συνδυασμό κιθάρα-φωνή αποδίδει τέλεια (κατά τη γνώμη μου τουλάχιστον) την ουσία των στίχων του Παλαμά. Η ερμηνεία του Περίδη είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Δημιουργεί μια εξαιρετική ατμόσφαιρα με υπέροχες εικόνες. Ακόμα θυμάμαι τη μέρα που πρωτοάκουσα αυτό το τραγούδι. Το είχα ακούσει 3-4 φορές απανωτά. Από την άλλη, ακόμη δεν έχω καταλάβει τι είναι αυτό που με τραβάει τόσο πολύ στο τραγούδι αυτό. Σημασία έχει ότι με αγγίζει πολυ και ας μην μπορώ να το εξηγήσω.
"Ο ίσιος δρόμος" δεν παίζεται συχνά στα ραδιόφωνα, ενω και ο ίδιος ο Περίδης σπάνια το συμπεριλαμβάνει στις ζωντανές του εμφανίσεις, ειδικά όταν μοιράζεται τη σκηνή με άλλους καλλιτέχνες. Ωστόσο, ξαναεργάστηκε πάνω στον "ίσιο δρόμο" εντάσσοντάς το στην προσωπική του δισκογραφία και συγκεκριμένα στον πιο πρόσφατο δίσκο του "Κάποιον αγαπάει ακόμα". Με πολύ διαφοροποιημένη ενορχήστρωση το τραγούδι έχει πάρει άλλο ύφος. Προσωπικά προτιμώ σαφώς την λιτή πρωτότυπη έκδοση.
Σας προτείνω να βάλετε αυτό το... αδικημένο τραγούδι δίπλα στα άλλα σπουδαία του δημιουργού.
"Ο ίσιος δρόμος" δεν παίζεται συχνά στα ραδιόφωνα, ενω και ο ίδιος ο Περίδης σπάνια το συμπεριλαμβάνει στις ζωντανές του εμφανίσεις, ειδικά όταν μοιράζεται τη σκηνή με άλλους καλλιτέχνες. Ωστόσο, ξαναεργάστηκε πάνω στον "ίσιο δρόμο" εντάσσοντάς το στην προσωπική του δισκογραφία και συγκεκριμένα στον πιο πρόσφατο δίσκο του "Κάποιον αγαπάει ακόμα". Με πολύ διαφοροποιημένη ενορχήστρωση το τραγούδι έχει πάρει άλλο ύφος. Προσωπικά προτιμώ σαφώς την λιτή πρωτότυπη έκδοση.
Σας προτείνω να βάλετε αυτό το... αδικημένο τραγούδι δίπλα στα άλλα σπουδαία του δημιουργού.
~Η στήλη "Κρυμμένα διαμάντια" θα εμφανίζεται στις 10 του κάθε μήνα~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου