Κρυμμένα διαμάντια
Τραγούδια που έμειναν άδικα στη σκιά...
Το 1994 πρωτοκυκλοφόρησε ο δίσκος "Καινούρια ρούχα" με ερμηνείες της Βούλας Σαββίδη σε 12 τραγούδια του Τάσου Γκρους (στίχοι Ηλία Κατσούλη, Οδυσσέα Ιωάννου, Γιάννη Τσατσόπουλου κ.ά.).
Από αυτό το δίσκο "ανακάλυψα" και αγάπησα ένα όμορφο ζεϊμπέκικο. Είναι το "Όλο μου λες", σε μουσική Τάσου Γκρους και στίχους Οδυσσέα Ιωάννου (μία από τις συμμετοχές του τελευταίου στη δισκογραφία που προσωπικά αγνοούσα μέχρι πρόσφατα). Λόγω ηλικίας δεν ξέρω κατά πόσο ακούστηκε αυτό το τραγούδι στα μέσα των 90s, πάντως σήμερα μάλλον ξεχασμένο είναι...
Η λιτή ενορχήστρωση του Γιάννη Κ. Ιωάννου με ένα μόνο πιάνο ρίχνει ακόμα περισσότερο φως στην καταπληκτική, ιδιαίτερη φωνή της Βούλας Σαββίδη. Ένα τραγούδι γεμάτο συναίσθημα, από αυτά που έχουμε το προνόμιο να ακούμε κατά περιόδους εδώ στην Ελλάδα χάρη στη μεγάλη παρακαταθήκη του λαϊκού μας τραγουδιού...
Κι όλο μου λες
Τ' απόγευμα τρελαίνεσαι
κι έξω στους δρόμους βγαίνεις
το σούρουπο μαζεύεσαι
και σαν φλογίτσα τρέμεις
Κι' όλο μου λες
πως η ζωή είναι χάρη
μέχρι που να 'ρθει ένα πρωί
να σβήσεις σαν φεγγάρι
Τις νύχτες σου τις χόρεψες
και τώρα ξεμακραίνεις
τα χρόνια σου τα ξόδεψες
κι άλλα δεν περιμένεις
Κι όλο μου λες
πως η ζωή είναι χάρη
μέχρι που να 'ρθει ένα πρωί
να σβήσεις σαν φεγγάρι
Το τραγούδι το ακούς εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=ZujEFGI9Ijs
2 σχόλια:
εξαιρετική επιλογή για μια τραγουδίστρια που δεν μπόρεσε, δεν ήθελε, δεν την άφησαν να λάμψει.
Από τον ίδιο δίσκο επίσης υπέροχο κομμάτι είναι " Τον Μάη λένε πως θα βρέξει" του πολύ καλού μου φίλου Γιώργου Αρσενίδη σε στίχους Ηλία Κατσούλη
Να σαι καλά
Πραγματικά, απορίας άξιο το γιατί δεν έλαμψε η Βούλα Σαββίδη.
Πολύ ωραίο το τραγούδι που αναφέρεις, όπως και αρκετά ακόμα από το δίσκο αυτό.
Κι εσύ να 'σαι καλά! Ευχαριστώ για το σχόλιο!
:-)
Δημοσίευση σχολίου